CZYM JEST
FEST fyrtel

Poznań jest jednym z niewielu ośrodków w Polsce, którego ponadtysiącletnie dzieje są tak dobrze widoczne w jego rysie urbanistycznym. W ciągu wieków miasto wyraźnie rozszerzało się w kierunku zachodnim. Piastowski gród na Ostrowie Tumskim, średniowieczne miasto lokacyjne z centralnie położonym rynkiem oraz pruskie „nowe miasto” wokół dzisiejszego Placu Wolności były kolejnymi etapami rozwoju Poznania aż do początków XIX wieku. Wówczas na drodze dalszej ekspansji miasta stanęła decyzja władz pruskich o przekształceniu Poznania w twierdzę i podporządkowaniu go funkcjom militarnym. Współistnienie obu elementów – cywilnego i wojskowego – nie odbywało się na równorzędnych zasadach. To twierdza decydowała o życiu miasta, a nie odwrotnie. Szczególnie dotkliwe okazały się rozmaite ograniczenia wprowadzane przez wojsko. W ciągu XIX wieku wyraźnie zmieniała się zabudowa miasta. Skromne jednopiętrowe domy zaczęto z czasem zastępować zwartą wielopiętrową zabudową kamieniczną. Gęstość zaludnienia stale rosła, co negatywnie wpływało na jakość życia w Poznaniu.

W tym samym czasie poza granicami miasta, od strony zachodniej i południowej, dynamicznie rozwijały się dawne podmiejskie wsie – Jeżyce, Wilda i Łazarz. Każda z nich wyróżniała się swoją specyfiką. Łączyły je jednak pewne cechy wspólne. O ich tożsamości decydowały centralnie położone rynki – serca lokalnego życia społecznego, wokół których rozciągały się kwartały nowoczesnej zabudowy. Były to głównie wielkomiejskie kamienice. Zastępowały one budynki starsze, przeważnie o konstrukcji drewnianej (tzw. mur pruski), a także wypełniały przestrzeń jeszcze niezabudowaną. Wiele przykładów tych kunsztownie udekorowanych kamienic możemy podziwiać do dziś.