Spośród dzisiejszej zabudowy ulicy Wierzbięcice wyróżnia się kamienica na rogu ul. św. Czesława, zbudowana w konstrukcji szkieletowej (tzw. fachwerk). Przykuwa ona uwagę nie tylko technologią budowy, ale i malowniczym, przypominającym wieżę narożnikiem, zwieńczonym wysokim, spadzistym dachem. To pozostałość większego kompleksu wzniesionego w ostatniej dekadzie XIX wieku przez pierwszą poznańską spółdzielnię mieszkaniową – Towarzystwo Oszczędnościowo-Budowlane (Spar- und Bauverein), która starała się zaspokoić rosnący wśród ludności głód mieszkań. Gdy kolejarska spółdzielnia stawiała tu domy, Wilda była jeszcze formalnie podpoznańską wsią, wchodzącą w okres gwałtownej urbanizacji. Za stanem faktycznym nie nadążało jednak prawo – zastosowanie konstrukcji szkieletowej wymuszone było ograniczeniami wynikającymi z funkcjonowania w Poznaniu twierdzy. Wilda, która spośród podmiejskich gmin leżała najbliżej murów fortecznych, najsilniej odczuła wieloletni zakaz trwałej, murowanej zabudowy.