Charakterystyczny biały budynek u zbiegu ulic Roosevelta i Bukowskiej powstał przy okazji szeroko zakrojonych prac przy organizacji Powszechnej Wystawy Krajowej w 1929 roku. Oprócz mieszkań służbowych dla 37 rodzin pracowników PKO i przestrzeni gastronomicznej znajdowała się tam duża sala kinowa, która mogła pomieścić ponad tysiąc widzów. Kino funkcjonowało początkowo pod szyldem „Stylowego”, później „Oświatowego”, dopiero po wojnie otrzymało nazwę „Bałtyk”. Było to jedno z najpopularniejszych miejsc rozrywki w Poznaniu. Grano w nim najnowsze tytuły, odbywały się najważniejsze premiery, często z udziałem gwiazd. Kultowy był także neon rozświetlający elewację budynku, który zmieniał się kolejno w kowboja, Indianina, kosmonautę i muzyka. Ostatni film w Bałtyku wyświetlono latem 2002 roku, a rok później budynek rozebrano. Na jego miejscu wzniesiono hotel jednej z sieci oraz nowoczesny wieżowiec, który nawiązuje swą nazwą do kultowego kina.