Pod koniec XIX wieku blisko połowę mieszkańców Wildy stanowili ewangelicy. Formalnie należeli oni do parafii św. Pawła w Poznaniu, której kościół mieścił się przy dzisiejszej ulicy Fredry. Spora odległość była jednym z powodów podjęcia starań o utworzenie własnej parafii. W pełni udało się to w 1902 roku. Z czasem powstał cmentarz i różne instytucje parafialne, brakowało jednak świątyni. Inicjatywę jej budowy wsparły finansowo władze państwowe, a osobistego patronatu udzieliła cesarzowa Augusta Wiktoria. Kościół ewangelicki pw. św. Mateusza wzniesiono na Rynku Wildeckim w latach 1904-1907. Projektant Oskar Hossfeld postanowił ubrać go w kostium neorenesansowy, nawiązując stylem do architektury Dolnego Śląska. Charakterystycznym elementem budowli stała się wysoka czworoboczna wieża. Jej zwieńczenie wzorowane było na hełmie kościoła św. Elżbiety we Wrocławiu. Świątynia od 1945 roku służy miejscowym katolikom, od początku lat 90. XX wieku jako kościół parafialny Maryi Królowej.