Do końca XIX wieku katoliccy mieszkańcy Łazarza i Górczyna, aby zaspokoić potrzeby religijne, udawali się do odległej parafii św. Marcina w centrum Poznania. Nie dziwi więc aktywne wsparcie, jakiego udzielili oni planom budowy nowej świątyni. Mimo trudności, z którymi musieli mierzyć się inicjatorzy przedsięwzięcia, już w 1901 roku kościół był ukończony. Wyróżniał się on czerwienią cegły, z której został wzniesiony oraz wysoką wieżą zwieńczoną strzelistym hełmem wykonanym w zakładach Hipolita Cegielskiego. Świątynia do dziś jest charakterystycznym punktem łazarskiego fyrtla. Jej bryła oraz wnętrze utrzymane są w stylu neoromańskim. W ołtarzu głównym znajduje się jedna z najlepszych i najwierniejszych kopii watykańskiej Piety Michała Anioła. Dowodem tego jest fakt, iż w latach 70. XX wieku wykorzystano ją do wykonania rekonstrukcji elementów rzymskiego oryginału, który został uszkodzony.