Pomnik Powstańców Wielkopolskich - rewolucyjny moment
Zielony teren oddzielający zabudowania Wildy od ruchliwej ulicy Królowej Jadwigi nosi dziś nazwę parku Izabeli i Jarogniewa Drwęskich. W połowie lat 60. XX wieku w jego zachodniej części wzniesiono pomnik Powstańców Wielkopolskich – zwieńczenie wielu dekad starań o uhonorowanie zwycięskiego zrywu z lat 1918-1919. Monumentalna forma pomnika odzwierciedlała ducha epoki. Główny element stanowiła 17-metrowej wysokości bryła ozdobiona piastowskim orłem i płaskorzeźbami przedstawiającymi epizody z walk Wielkopolan o niepodległość. Wśród nich pojawił się socjalista Marcin Kasprzak, obejmujący czułym gestem poznańskiego robotnika. Kompozycję uzupełniają dwie ponadnaturalnych rozmiarów figury przedstawiające powstańczego oficera i szeregowca. Ponoć na ustawienie ich przy granitowym prostopadłościanie nalegał Jan Szydlak – ówczesny I sekretarz KW PZPR, który niechętnie spoglądał na abstrakcyjną formę monumentu.